Ρανγκούν

Πόλη, πρωτεύουσα της Βιρμανίας. Είναι χτισμένη στην αριστερή όχθη του ποταμού Ρανγκούν (ή Χλανγκ), περίπου 30 χλμ. πιο πάνω από την εκβολή του στη θάλασσα Ανταμάν (Ινδικός ωκεανός). Συ-δέεται με διάφορες οδικές αρτηρίες με τα κυριότερα κέντρα του εσωτερικού και είναι αφετηρία της σιδηροδρομικής γραμμής που φτάνει έως τη Μιϊτσινά, περνώντας από τη Μανταλάι, και των γραμμών για την Πγιε (Πρόουμ) και τη Γιε. Το σημαντικό διεθνές αεροδρόμιο της βρίσκεται στη Μινγκαλαντόν, περίπου 15 χλμ. στα βόρεια της πόλης. Η Ρ. εξάλλου συνδέεται με τον Iραουάντι και με τον Σίτανγκ μέσω δύο πλωτών διωρύγων, της Τουάντε και της Πεγκού-Σίτανγκ. Η Ρ. έχει κανονικό πολεοδομικό σχέδιο, με μακρές λεωφόρους που διασταυρώνονται σε ορθές γωνίες, και σε δεσπόζουσα θέση της βρίσκεται το Σουέ Νταγκόν, ένα μεγάλο συγκρότημα ναών που αποτελείται από μια τεράστια κεντρική παγόδα, 68 μικρότερες παγόδες και άλλους ναούς. Το Σουέ Νταγκόν χρονολογείται από τον 6o αι. π.X. και υπήρξε πάντοτε ένας από τους κυριότερους τόπους προσκυνήματος των βουδιστών της Βιρμανίας· το σημερινό οικοδόμημα όμως χρονολογείται από το δεύτερο μισό του 1500. Η πόλη είναι αρκετά νεότερη: στην αρχή δεν ήταν παρά ένα μικρό χωριό γεωργών και ψαράδων· το 1753 όμως, χάρη στον Βιρμανό βασιλιά Αλόμπρα, οικοδομήθηκε στους πρόποδες του λόφου, στον οποίο βρίσκεται το Σουέ Νταγκόν, μια πόλη που ονομάστηκε Γιαν Kov ή Γιανγκόν. Η οικονομική και, κατά συνέπεια, και η δημογραφική ανάπτυξη της Ρ., καθώς και η οικοδομική διάρθρωση της πόλης, υπήρξαν έργο κυρίως των Άγγλων, που την κατέκτησαν κατά τις πρώτες δεκαετίες του περασμένου αιώνα και σταθεροποιήθηκαν εκεί οριστικά το 1852, κάνοντάς την πρωτεύουσα της Κάτω Βιρμανίας το 1862 και ολόκληρης της Βιρμανίας το 1886, και θέτοντας τις βάσεις των εμπορικών και βιομηχανικών δραστηριοτήτων που έδωσαν νέα όψη και νέες διαστάσεις στην πόλη. Χτισμένη πάνω στον ομώνυμο ποταμό, και κατά ένα μέρος της πάνω στα κανάλια του Iραουάντι, έβλεπε κάποτε πάνω στη θάλασσα, από την οποία σήμερα απέχει 30 χλμ. εξαιτίας των προσχώσεων. Η γρήγορη ανάπτυξη της πόλης, συνδέεται με τη σημαντική συρροή μεταναστών που ήρθαν εδώ, τόσο από τις άλλες περιοχές της χώρας όσο κι από το εξωτερικό, ιδιαίτερα από την Ινδία. Η Ρ. είναι ένα τυπικό σύγχρονο μεγάλο ανατολίτικο κέντρο με μια εκτεταμένη ευρωπαϊκή ζώνη, ενταγμένη σε μια παλαιότερη ασιατική μητρόπολη. Ο κεντρικός της πυρήνας περιλαμβάνει πολύ σύγχρονα και άνετα κτίρια, που είναι έδρες τραπεζών, κρατικών υπηρεσιών και μεγάλων εμπορικών εταιρειών. Οι δρόμοι είναι γενικά στενοί, σφηνωμένοι ανάμεσα σε σειρές από χαμηλά σπίτια από μπαμπού, που εναλλάσσονται με κτίρια πιο σύγχρονα, από πέτρα και τούβλα. Πολυάριθμοι είναι οι ιδιωτικοί κήποι, γύρω στις πιο εύπορες κατοικίες καθαρά αγγλικού ρυθμού. Από το 1920 η πόλη είναι πανεπιστημιακή έδρα. Μεγάλο μέρος της οικονομικής ζωής της Ρανγκούν βασίζεται στη δραστηριότητα του λιμανιού της (εξαγωγή ρυζιού, ορυκτών, ξυλείας, βάμβακος, καπνού), που συνδέεται με πλωτά κανάλια με τον Ιραουάντι και τον Σιτάνγκ και είναι ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια της νοτιοανατολικής Ασίας. Οδικός και σιδηροδρομικός κόμβος, η Ρανγκούν εξυπηρετείται επίσης από το διεθνές αεροδρόμιο της Μινγκαλαντόν. Η βιομηχανία απασχολείται κυρίως με την επεξεργασία των τοπικών προϊόντων (αποφλοίωση του ρυζιού, ελαιοειδή, σακχαροειδή, υπάρχουν ακόμα υφαντουργίες, εργοστάσια σπίρτων, τσιμεντοποιίες). Το εμπόριο όμως αποτελεί την κυριότερη αιτία της μεγάλης επέκτασης της πόλης, της δημογραφικής ανάπτυξής της και της οικονομικής ευημερίας της. Πραγματικά, η Ρ. είναι προπάντων μεγάλο λιμενικό κέντρο μέσω του οποίου περνούν περίπου τα 4/5 των προϊόντων που εισάγονται ή εξάγονται από τη Βιρμανία. Άποψη της παγόδας του Σουέ Νταγκόν. Η παγόδα του Σουέ Νταγκόν στην πόλη Ρανγκούν, πρωτεύουσα της Βιρμανίας. Η παγόδα αυτή θεωρείται τόπος ιερού προσκυνήματος των βουδιστών.